Η σύνθεση του μίγματος της εταιρείας του χρέους και τη χρηματοδότηση των κεφαλαίων. Αναλογία οφειλών και αξίας μετοχών της εταιρείας A είναι συχνά αναφέρεται ως την οδοντωτών τροχών. Λήψη περισσότερο χρέος είναι γνωστή ως ετοιμάζονται, ή αύξηση της ηλικίας μοχλό. Σε τη δεκαετία του 1960, Franco Modigliani και Μέρτον Μίλερ (1923–2000) δημοσίευσε μια σειρά άρθρων, υποστηρίζοντας ότι δεν είχε καμία σημασία αν μια εταιρεία να χρηματοδοτήσει τις δραστηριότητές της με την έκδοση του χρέους, ή ίδια κεφάλαια, ή ένα μίγμα των δύο. (Για αυτό που απονεμήθηκαν το βραβείο Νόμπελ Οικονομίας. ) Αλλά, είπαν, ο κανόνας αυτός δεν ισχύει εάν μία πηγή χρηματοδότησης αντιμετωπίζεται ευνοϊκότερα από την Εφορία από την άλλη. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, χρέος είχε από καιρό φορολογικά πλεονεκτήματα πέρα από την ισότητα, έτσι τους θεωρία υπονοεί ότι οι αμερικανικές επιχειρήσεις θα πρέπει να χρηματοδοτούν τους εαυτούς τους με το χρέος. Εταιρείες επίσης χρηματοδότηση οι ίδιοι χρησιμοποιώντας το κέρδος να διατηρούν, μετά την καταβολή μερισμάτων.