Αν και οι περισσότεροι οικονομολόγοι υποστηρίζουν το ελεύθερο εμπόριο, στη δεκαετία του 1970 ένας αυξανόμενος αριθμός τους έγινε όλο και περισσότερο μπερδεμένοι από τις μεγάλες διαφορές μεταξύ τις προβλέψεις της θεωρίας των ελεύθερων συναλλαγών και συναλλαγών του πραγματικού κόσμου. Τους λύση σε αυτό το παζλ είναι γνωστή ως νέα θεωρία του εμπορίου. Ένα μυστήριο ήταν ότι εμπορίου αυξάνεται ταχύτερα μεταξύ βιομηχανικές χώρες με παρόμοια οικονομίες και δωρεές των συντελεστών παραγωγής. Σε πολλές νέες βιομηχανίες, δεν υπήρχε κανένα σαφές συγκριτικό πλεονέκτημα για κάθε χώρα. Πρότυπα παραγωγής και εμπορίου φαινόταν συχνά θέματα της ευκαιρία. Εμπόριο μεταξύ των δύο χωρών θα συχνά αποτελείται ως επί το πλείστον ομοειδή εμπορεύματα, για παράδειγμα, μία χώρα θα πωλούν αυτοκίνητα σε άλλη χώρα από την οποία συνεπάγεται διάφορα μοντέλα αυτοκινήτων. Μία εξήγηση, που συνδέεται κυρίως με Paul Krugman του Massachusetts Institute of Technology, επέστησε την ιδέα του Adam Smith ότι η διαίρεση της εργασίας μειώνει το κόστος μονάδας. Οικονομίες κλίμακας στο εσωτερικό των επιχειρήσεων είναι ασύµβατες µε τους τέλεια ανέλαβε παραδοσιακών εμπορικών θεωρία. Μια πιο ρεαλιστική υπόθεση είναι ότι πολλές αγορές έχουν μονοπωλιακός ανταγωνισμός. Όταν μια μονοπωλιακά ανταγωνιστική αγορά μεγαλώνει, το πράττει μέσω του συνδυασμού των περισσότερες επιχειρήσεις (μεγαλύτερη ποικιλία των προϊόντων) και μεγαλύτερες εταιρίες, με την μεγαλύτερη κλίμακα οικονομίες. Ελεύθερο εμπόριο επεκτείνει αγορά μέγεθος πέρα από εθνικά σύνορα και έτσι επιτρέπει στις επιχειρήσεις να καρπωθούν δημιουργούνται ακόμα μεγαλύτερες οικονομίες κλίμακας, προς όφελος των καταναλωτών, των εργαζομένων και των μετόχων. Την άλλη πλευρά μπορεί να είναι μεγαλύτερη η ο πιό παρόμοιος είναι η εμπορική οικονομίες. Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί είναι ευκολότερο να επιτευχθεί μεταξύ παρόμοιες χώρες η ελευθέρωση του εμπορίου. Έτσι, για παράδειγμα, το ελευθέρων συναλλαγών συμφωνία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά, που παράγεται μόνο μικρές τοπικές καταγγελίες, ότι οι ακόλουθες επεκτάσεις για να συμπεριλάβει την πολύ διαφορετική οικονομία του Μεξικού ήταν πολύ πιο αμφιλεγόμενη (βλέπε NAFTA).