1. Een vorm van gekweekte energie, als gevolg van elektrische ladingen in beweging, die produceert een gelijktijdige wavelike variatie van elektrische en magnetische velden in de ruimte. De hoogste frequenties (of golflengten kortste) van deze straling zijn met gammastralen, die afkomstig van processen binnen atoomkernen zijn bezeten. Zoals een naar lagere frequenties gaat, het elektromagnetische spectrum omvat x-stralen, ultraviolet licht, zichtbaar licht, infrarood licht, microgolven en radiogolven. 2. Straling gevormd door oscillerende elektrische en magnetische velden en verspreid met de snelheid van het licht. Omvat gammastraling, Xrays, ultraviolet, zichtbaar en infrarood straling, en radar en radio-golven.